Blog Alice juni 2021

Heb jij hem al gehad? Dit is eigenlijk wel het gesprek van de dag op kantoor en daarbuiten. En ja, het valt op: steeds meer mensen zijn gevaccineerd. Ik mocht mijn eerste prik halen op Hemelvaartsdag, maar het voelde wel een beetje als Bevrijdingsdag. De tweede krijg ik in juni, maar dat weerhoudt me er niet van om nu mijn zonen en schoondochter bij het afscheid te knuffelen. Eindelijk! Ik weet dat niet iedereen er zo over denkt, maar het voelt voor mij als een voorrecht om die prik te kunnen krijgen. Dat wordt sterker als ik beelden zie uit sommige andere landen, zoals India, Brazilië en nu ook Suriname. Daar is een vaccin soms nog ver weg. Wat vind je trouwens van de oproep die ik in het Dagblad van het Noorden las? Een columniste stelde voor om, wanneer je zelf geprikt bent, een (kleine) bijdrage over te maken naar giro 555 om vaccineren in andere landen mogelijk te maken. Ik vond het wel een sympathieke actie.

Des te vreemder vond ik  het bericht vorige week dat de anderhalvemeter richtlijn voor leerlingen op de scholen per 31 mei is opgeheven. Dat is naar mijn smaak toch een beetje voorbarig. Waarom niet eerst met voorrang alle onderwijsmedewerkers de gelegenheid geven zich te laten vaccineren? Er wordt verwezen naar de zelftesten. De aanname is dat als 50% van de leerlingen (en medewerkers) zich twee keer per week test, het risico niet stijgt. Tja, als…. De testen worden nu met pallets tegelijk de school ingereden en we verspreiden ze actief over de klassen. Maar of ze daarmee ook massaal gebruikt worden, dat waag ik te betwijfelen. Maar weinig leerlingen en ouders hebben in SOM aangegeven dat een zelftest mag. Test jij trouw twee keer per week? Ik probeer er aan te denken, maar ook ik vergeet het wel eens. Hoewel de test eenvoudig is en een stuk minder vervelend dan de GGD test. Maar bij klachten moet je toch die GGD test doen.

Het eerste tijdvak van de examens is bij het schrijven van dit stuk bijna voorbij. Ik vermoed dat vele leerlingen in Assen wel blij waren met de coronamaatregelen. We hebben zalen in De Bonte Wever gehuurd en die zagen er tiptop uit. Stoelen met lekker zachte kussens en een heerlijke rust. Zoals altijd was het weer perfect voorbereid, ik ben altijd onder de indruk van de grondige uitvoering van alle onderdelen: het openmaken van de stukken, de controle van de boekjes, de mandjes voor de leerlingen.

Dit jaar vind ik het examen extra spannend. Het kan niet anders dan dat corona effect heeft op wat er geleerd is. Veel lessen zijn online gegeven. Maar er was ook minder uitval door activiteiten van het gewone programma. En we weten nu beter dan ooit: uiteindelijk gaat niets boven fysiek onderwijs, echt contact met echte mensen. Daarom is het mooi dat we de afgelopen tijd al steeds vaker les op school konden geven, soms konden leerlingen zelfs al elke dag naar school.

Ik denk ook aan de andere functies van ons onderwijs: ontwikkeling van persoonlijkheid en het deel uitmaken van de samenleving.  We zien dat de Lockdown soms leidt tot somberheid, afhaken en eenzaamheid. Aan de andere kant geloof ik dat leerlingen juist in deze tijd veel hebben geleerd. De pandemie is een angstige, maar ook historische tijd. We hebben geleerd  hoe belangrijk gezondheid is en hoe kwetsbaar de samenleving kan zijn. We hebben gezien dat als je minder auto rijdt en er minder wordt gevlogen, dat de lucht dan ook echt schoner wordt.  We hebben gemerkt hoe de hele wereld onderling verbonden is, dat niets op zichzelf staat. Zorgelijk vind ik polarisatie in de samenleving. Daarmee bedoel ik dat de meningen over het coronavirus sterker uiteen lijken te lopen. Maar gelukkig hebben we een vrije samenleving en mogen we ook zelf iets vinden, als je een ander daarmee niet schaadt.

Ondertussen wordt er druk nagekeken en wachten we de examenresultaten af. Hopelijk kunnen veel leerlingen straks het diploma in ontvangst nemen en starten met hun studie naar keuze na de zomer. Wat het effect van corona op langere termijn is weten we niet. Daarom sluit ik af met een citaat van Kierkegaard: “Het leven kan alleen achterwaarts begrepen worden, maar het moet voorwaarts worden geleefd.” Ik heb er wel vertrouwen in, komende tijd. Sterkte voor iedereen met de laatste loodjes  in dit heftige schooljaar en geniet ook wat van het mooie weer en de lange avonden.

Alice Vellinga