De examens zijn grotendeels achter de rug. Nu nog het grote nakijkwerk. Op een stroomuitval op Salland na zijn de examens procedureel goed verlopen. Dat verbaast me ook niet, want in maart heeft de inspectie onze examinering nog doorgelicht en kregen we een voldoende. Chapeau voor iedereen. Maar: ik hoor veel zorgen in de personeelskamers over de resultaten. Na bijzondere corona-examens gaan we nu weer geheel terug naar ‘het oude’. In hoeverre is er schade en zijn de leerlingen toch niet helemaal klaar voor dit belangrijke afsluitende examen? Of maken we ons voor niets zorgen? Ik hoop maar niet dat particuliere examentrainingen een negatief effect hebben op de norm voor álle leerlingen. Iedereen gun ik een fijne uitslagdag op 14 juni. Corona heeft in elk geval niet geleid tot een blijvend ándere aanpak van examens, wat mijns inziens best een kans was geweest. Verder merk je dat de uitwisselingen weer volop aan de gang zijn. Ik tref Duits pratende mensen op de gang aan en ik hoor dat velen nu op pad zijn.


Je hebt het al kunnen lezen, de raden van toezicht hebben de bestuurlijke fusie goedgekeurd en er is instemming van de beide medezeggenschapsraden. Uiteraard ben ik blij met die boodschap. Aan de andere kant een vreemd gevoel, want voor de collega’s op het dienstenbureau, maar ook voor mijn werk, gaat er veel veranderen. Op de locatie zul je er minder van merken. Aan de andere kant is het ook erg leuk: het is bouwen en inrichten, verbeteren van wat waar je nu nog niet tevreden over bent. Die kansen laten we zeker niet onbenut. Het is een lastige keuze geweest: ‘bestuurlijk fuseren of niet?’ Ik weet dat er zorgen leven. We zullen er alles aan doen om de bestuurlijke fusie een succes te laten worden. Maar het allerbelangrijkste: het mooie veelzijdige onderwijs in Assen blijft bestaan, we houden onze scholen voor christelijk en openbaar onderwijs.


Op de dag van dit schrijven nemen leerlingen en collega’s deel aan de Alpe d’Huzes. Ik krijg kippenvel van de verslagen van collega’s die ik af en toe binnenkrijg op d WhatsApp. Wat een geweldige prestatie met elkaar. Iedereen kent wel iemand die aan kanker lijdt, er ziek van is geweest of iemand heeft verloren aan deze ziekte. Het geld ophalen voor onderzoek is nodig. Maar het is nog mooier om dit met elkaar te doen; leerlingen, docenten, andere medewerkers, vrijwilligers… . Het is geweldig wat hier gebeurt. Respect voor alle klimmers: hardlopend, wandelend en fietsend.

Boek: ik las “The Border, A Journey Around Russia” van Erika Fatland (2021). Ik kocht dit boek vorig jaar in die fantastische boekhandel in Maastricht (ben je daar wel eens geweest?). De schrijfster is gefascineerd door Rusland en reist langs de grens. Tijdens de reis is Rusland De Krim al binnengevallen. Maar de algemene inval op Oekraïens grondgebied is er nog niet en dat geeft een bijzonder gevoel: je weet als lezer wat er ná het boek gebeurt. Al lezende valt je op hoe onmetelijk groot Rusland is: ze reist langs de Noordoostelijke doorvaart, Noord-Korea, China, Azerbeidzjan, Georgië, maar ook Scandinavië en Finland. Rusland heeft een duidelijke geschiedenis van uitbreiding, een historie waarbij de eigen tsaren niet eens wisten hoe groot het rijk was. Met deze groei in het DNA zijn de huidige ontwikkelingen niet vreemd. Ook lees je wat de naaste buren van Rusland vinden. Soms wordt dat als negatief beleefd, maar vaak zijn er ook positieve blikken. Een andere kijk op de wereld. Mocht je het willen lenen: laat me dat weten.

Sterkte met het nakijken van de examens, de examenstress of gewoon: geniet van het mooie lenteweer.


Alice