Vincent blogt juli 2023

De zomerstorm brengt me op klimaat en dat brengt me weer bij duurzaamheid. Alarmerende berichten, de warmste junimaand ooit. Komend jaar willen we als scholengemeenschap meer werk maken van duurzaamheid. Misschien heb je zelf, als leerling, ouder of medewerker, ook ideeën hoe het beter kan. In elk geval staat het in het nieuwe schoolplan van CS Vincent van Gogh. Net als een ander onderwerp en daar gaat het boek van deze blog over.

Boek: een boek wat me onlangs trof van Milio van de Kamp: “Misschien moet je iets lager mikken” (2023). Milio schrijft over zijn eigen jeugd in Amsterdam. Een omgeving met huiselijk geweld, onveiligheid, armoede en weinig perspectief. Waar anderen in zijn omgeving soms het verkeerde pad op gaan, zet hij door en ontworstelt hij zich van de ellende en doorloopt hij een ongebruikelijke onderwijsloopbaan. Hij beschrijft toegankelijk en indringend wat hij tegenkomt in het onderwijs en plaatst dat ook in een theoretisch perspectief. Je leest uit zijn ervaringen hoe gemakkelijk het is af te glijden, schulden op te bouwen en opgepakt te worden. Ook lees je hoe gemakkelijk het is een etiket opgeplakt te krijgen en hoe moeilijk het is dat etiket weer kwijt te raken. Ik raad dit boek iedereen in het onderwijs aan.

Deze periode heb ik vele leerlingen terug zien komen van een schoolreis. Vermoeide, maar gebruinde gezichten zag ik. Ook ouders die blij waren hun kind weer terug te zien. Hoewel ik hier niet uit eigen ervaring kan meepraten vanuit mijn middelbareschooltijd, is het bekend dat een meerdaagse schoolreis een sterk vormende activiteit is. Bij veel mensen is de reis (uitwisseling, Romereis, Brusselreis, bivak of wat dan ook) een grote ervaring waar ze veel van leren en nog lang aan terugdenken. Het benadrukt ook dat school zoveel meer is dan kennis opdoen alleen. De vormende werking van onderwijs komt juist in deze activiteiten naar voren. Ons onderwijs is veelzijdig en boeiend georganiseerd. We betalen de reizen via de ouderbijdragen. Dat is een ontwikkeling die ik nog steeds vreemd vind: waarom zijn het de ouders die moeten betalen voor activiteiten die wij een normaal onderdeel van het schoolprogramma vinden? Waarom nemen we deze activiteiten niet gewoon op in de bekostiging voor het onderwijs? Misschien een mooi onderwerp voor onze nieuwe minister van onderwijs.

Ook het vermelden waard zijn de diploma-uitreikingen. Het valt me op dat elke locatie dit jaar voor de persoonlijke aanpak kiest. Een verhaal van de mentor, waaruit bleek dat de leerling “gezien” is. Hoewel het spektakel op sommige plekken leuk was, is deze persoonlijke aanpak denk ik toch wel heel waardevol. Ik hoorde ook lovende reacties van ouders. Hoewel een leerling zich niet 100% zal herinneren wat er is gezegd, blijft het gevoel: op Vincent kon ik groeien en heb ik me ontwikkeld tot de persoon die ik nu ben. En dat is precies wat we willen bereiken. Ik feliciteer alle geslaagden, hun ouders/verzorgers en natuurlijk de docenten van harte.

Dan is dit het laatste blog voor de vakantie. Ik wens je een fijne vakantieperiode toe. De één blijft lekker thuis. De ander maakt een verre reis en de ander blijft dichtbij huis. In de personeelskamer op Salland ligt een wereldkaart waar iedereen aangeeft waar zijn of haar reis naartoe gaat. Wij gaan naar de bergen. Geniet en tot over een paar weken!

Alice Vellinga
Bestuurder CS Vincent van Gogh