Blog maart - Onderwijs na de Corona uitbraak

Vorige week had ik een blog klaarstaan om te posten….. en toen werd alles anders. Waar we na de eerste berichten een tijd geleden wellicht nog wat laconiek deden over het Covid-19 virus, is sinds ruim een week alles veranderd. Een surrealistisch beeld van China met zieke mensen en noodhospitalen kwam steeds dichterbij. En nu is dit voor ons actueel, in ons eigen huis. Ik realiseer me dat de ziekte jezelf kan treffen. Of je ouder of een goede vriend. Misschien ken je al zieke mensen. Op het moment dat ik dit blog schrijf, zijn er wel collega’s en leerlingen ziek of verkouden, maar kennen we gelukkig geen levensbedreigende situaties door Corona.

Tegelijkertijd heb ik ook iets anders zien ontstaan deze week. Collega’s gaan ervoor, handelen met veel betrokkenheid! Ik ben onder de indruk van wat er sinds vorige week allemaal is gebeurd, eigenlijk overdonderd. Er is een hele infrastructuur ingericht, waardoor onderwijs op afstand mogelijk is. Er zijn instructiefilms gemaakt en er wordt volop gebruik gemaakt van digitaal lesmateriaal. Zeker, er zijn beperkingen, maar er is onderwijs mogelijk. Dinsdag zijn alle collega’s getraind- woensdag was er een inloopbijeenkomst en konden collega’s vragen stellen. Ook er is een instructiefilm voor alle leerlingen. Ik merk dat het soms moeilijk is mensen thuis te laten werken. Niet omdat het werk het niet toelaat, maar collega’s willen iets betekenen, staan klaar en willen helpen. Het lijkt een algemeen verschijnsel in de samenleving- er komt zoveel hulp beschikbaar, vaak vanuit een onverwachte hoek.

Sinds eind vorige week werken we in een stroomversnelling. Er is een crisisteam ingesteld, waardoor we voortdurend besluiten konden nemen en vooruit konden werken. Donderdag ging de eerste berichtgeving uit. Dat vroeg wel wat inspanning, maar we hebben intensief doorgewerkt. Zaterdag virtueel en vrijwel de hele zondag hebben we (op gepaste afstand) met elkaar gewerkt en scenario’s uitgewerkt. Daardoor konden we veel mensen tijdig informeren. We maakten hierbij dankbaar gebruik van de adviezen die we toegestuurd kregen van collega’s.

We stelden vast dat gezondheid natuurlijk het allerbelangrijkste is. Daarna stelden we prioriteit bij de examenleerlingen en werkten we een aangepaste werkwijze uit. Dit voorstel heb ik maandagmorgen ook naar de VO-raad gestuurd. Of het toeval is of niet, het besluit dat dinsdag viel om examinering wel aangepast door te laten gaan paste er goed in. En er gebeurde meer, we kregen ook melding van een mogelijke besmetting waarover we communiceerden.

We weten niet wat de komende tijd gaat brengen. Het feit dat de minister-president het woord maandag tot ons richtte, geeft de ernst van de situatie goed aan. We zijn zeer beperkt in ons sociale leven en moeten voorzichtig zijn. Ik kan bijvoorbeeld niet op bezoek bij mijn zieke moeder- zij zit volledig in sociale isolatie. Ongetwijfeld zullen jullie ook in eigen kring deze voorbeelden kennen. Misschien ben je verkouden en moet je binnenblijven. Vakanties, uitjes en etentjes, het gaat allemaal even niet door, maar is ook maar bijzaak. Ik merk ieders wil om zich in te zetten voor de school. Dus een virtuele zwaai naar je, waar je ook werkt of verblijft.

We merkten overigens nog iets anders. We hebben het nog niet helemaal rond, maar het zou zomaar kunnen zijn dat er veel leerlingen en ouders dit jaar voor CS Vincent van Gogh en het voortgezet onderwijs in Beilen hebben gekozen. Een feest is nu niet gepast, maar het is een geweldige blijk van waardering. Dank je wel voor al je inzet en blijf gezond. #IkBenVincent!

Alice Vellinga
Voorzitter College van Bestuur