Wat hebben we een vreemd Paasfeest voor de boeg. Binnen blijven. Geen familiebezoek, al helemaal niet naar je ouders. Een nieuw woord kwam deze week op: de anderhalvemetereconomie. En het zorgelijke is dat iedereen snapt wat daarmee wordt bedoeld. Lege terrassen in mijn gewoonlijk zo gezellige dorp. Bij het hardlopen duik ik nu ook de berm in voor fietsers en wandelaars. Afstand houden is alles.

Ik ben nog op het werk. Als ik uit het raam kijk zie ik een bijna leeg schoolplein. En dat is helaas al weken zo. Vanmorgen was dat even anders. Deze week worden schoolexamens afgenomen in Assen. Toen ik aan kwam fietsen – het was nog een beetje fris- stonden de eerste surveillanten al op het schoolplein klaar. De leerlingen volgden al snel. Eén voor één liepen ze behoedzaam en met anderhalve meter tussenruimte naar de ingang. Zelden heb ik leerlingen zó blij gezien dat ze naar school mochten!

Alles gaat anders nu op school, in tijden van corona. We ronden de laatste examens af, organiseren inhaalmomenten. Straks is er nog iets nieuws voor wie dat nodig heeft: een resultaatverbeterende toets. Speciaal voor de leerlingen die op deze manier nog een kans hebben hun diploma dit jaar te halen en de leerlingen die ondanks dat ze geslaagd zijn nog niet tevreden zijn over hun eindcijfer. Ik beschouw het als een teken van vertrouwen dat scholen deze toetsen zelf mogen maken. En dat vertrouwen beschouw ik ook als terecht, want als het onderwijs iets heeft laten zien de laatste weken is het slagkracht en flexibiliteit. Ik wist al dat collega’s gaan voor de leerlingen, wat dat betekent zien we nu ook in de praktijk.

Vragen die gesteld worden zijn nu: hoe kan ik op een goed niveau toetsen op afstand? Hoe kan ik ervoor zorgen dat leerlingen zo min mogelijk achterstand oplopen? En al voorzichtig proberen we na te denken hoe we straks de scholen weer open kunnen doen. Hoe dit zich verhoudt tot de anderhalve meter afstand die we moeten houden vind ik nog best ingewikkeld. Trouwens: ik beschouw het wel als een cadeautje dat de minister heeft bepaald dat er op mijn verjaardag (4 juni) massaal wordt gevlagd! Maar wat ik vooral hoop, is dat veel leerlingen van alle scholen een vlag kunnen hijsen. Dat heeft iedereen wel verdiend.

Ook een ander onderwerp staat nu op de agenda. Ik weet uit mijn vroegere werkervaring dat het risico op kindermishandeling en huiselijk geweld nu groter is. Wekenlang met elkaar in een kleinere ruimte zijn en op elkaars lip zitten, computers moeten delen, dreigende werkloosheid, overdag niet meer naar school kunnen… het zijn allemaal risicofactoren voor huiselijk geweld. Gelukkig is er aandacht voor en dat helpt. Op onze school houden mentoren contact met hun leerlingen en zijn onze zorgmedewerkers actief en alert.

Gelukkig is het mooi weer en kunnen we dit paasweekend fijn doorbrengen in tuin of balkon. Ik wens jou en je dierbaren een heel fijn Pasen toe.

Alice