Vincent blogt mei 2022

De jaarlijkse examenstress is weer begonnen. Ik vind het dit jaar extra spannend. De leerlingen doen eindexamen terwijl ze drie schooljaren te maken hebben gehad met corona en alle maatregelen. Dat geldt voor de hele bovenbouw van het vwo, drie van de vijf schooljaren op de havo en drie van de vier schooljaren op het vmbo. Wat gaat dat betekenen? Al eerder schreef ik over de effecten in de klas en buiten de klas. ‘Het is moeilijk om leerlingen aan het werk te krijgen’ hoor ik nog steeds. Vorige week was in het nieuws dat vele jongeren te maken hebben met depressies. Daaruit blijkt maar weer hoe belangrijk sociaal contact is en welke belangrijke rol wij als school hebben. Maar dat wisten we eigenlijk ook al. En tegelijkertijd gun ik de leerlingen ook een nieuw perspectief en een fijne vervolgstudie. Alle leerlingen, docenten en ondersteuners wens ik veel succes in deze spannende periode. Ik weet dat iedereen er alles aan doet om het weer op rolletjes te laten lopen.

Tussen alle beleidszaken door (bestuurlijke verkenning, bedrijfsvoering , kwaliteitszorg etc.) mocht ik ook weer een dagje meekijken in het onderwijs. Wat krijg ik daar altijd een energie van! Dit keer op Salland. Het technieklokaal wordt verbouwd. En het wordt echt een mooi lokaal, wat zeg ik, een hele werkvloer met uitdagende werkplekken en plekken voor overleg en verdieping. Want ook dat is techniek. Leerlingen kunnen op hun eigen niveau (ik woonde een les klas 1&2 bij) ervaren wat de wereld van techniek voor hen betekent. Er werden stoelen gemaakt, krukjes voor dieren en spelletjes. Ik kreeg zin om mee te doen en meestal is dat wel een goed teken. Ook mocht ik de wereld van Zorg en Welzijn verder verkennen. Ik nam deel aan een erg boeiende les: “Op jezelf wonen”. Een mooi geïntegreerde opdracht, van kamerinrichting tot gezond leven en financieel bewustzijn. Hoezo leren leven?! In dit geval was ook het lesmateriaal zelf ontwikkeld. Wat me altijd weer opvalt is hoe goed dat werkt, als de docent het eigen lesmateriaal kan ontwikkelen. Al realiseer ik me natuurlijk ook dat dit alleen maar kan als we daar als onderwijs voldoende tijd voor beschikbaar stellen.

Op Salland woonde ik ook een flexles bij. Ik realiseer me dat de flexlessen nog in ontwikkeling zijn, maar ik ben er wel erg enthousiast over. Het is goed doordacht dat een leerling zelf (in overleg met de leerlingcoach) mag kiezen wat hij aanvullend wil leren en oefenen. Dat vraagt natuurlijk goede begeleiding, maar het principe deugt. Ook ging ik nog even langs bij de leerlingondersteuning en de rebound. Dit zijn sterke punten van onze school, zonder meer. Erbij horen en leren begint en eindigt in de klas. Maar soms is er extra ondersteuning nodig- en dan ben ik blij dat we op onze locaties een goede ondersteuning hebben.

Na het behalen van de Drentse Onderwijsprijs (prijs drenthe) hoopten we op de landelijke onderwijsprijs met het project Y. Die hebben helaas we niet gewonnen, maar ik heb sympathie voor de winnaar uit Groningen. Zij verdiepten zich namelijk vanuit CSG Augustinus in het leven van dak- en thuislozen. Dit is een wereld die ik goed heb leren kennen in mijn vorige werk, zie de link project voor de prijs. Met deze verdieping staat dak- en thuisloosheid minder ver van je af dan je misschien nu denkt.

Nog een tip. Op 30 mei komt de klankbordgroep weer bij elkaar. We voeren daar een open gesprek waar je van alles in kunt brengen. Maar je bent ook gewoon welkom om ideeën te spuien of vragen te stellen. De bijeenkomst begint om 16.00 uur, stuur me gerust een mailtje als je deel wilt nemen a.vellinga@csvvg.eu

Het boek en een vraag erover. Zoals je weet bespreek ik in elk blog een boek. Zo hoop ik jou tot lezen te verleiden..… en uiteindelijk ook de leerlingen. Want er moet meer gelezen worden, onze taalvaardigheid gaat achteruit. Ik ben een beetje sceptisch maar ook heel erg benieuwd wat het plan van onze minister Dennis Wiersma gaat brengen over het versterken van onze vaardigheden. Maar verbeter de wereld, begin bij jezelf, dus lees ik vaker een boek. Ik noem deze keer het boek “Aleksandra “van Lisa Weeda. Ik werd geïnspireerd door de prachtige benefietactie op Lariks voor Oekraïne. Als ik eerlijk ben, had ik in het begin moeite er doorheen te komen. Nadat ik wat interviews gelezen had van haar (zie bijvoorbeeld: volkskrant en NPO1 ) ging het vloeiend. Het verhaal speelt zich af in Oekraïne en vooral tijdens de vorming van de Sovjet-Unie, de Tweede Wereldoorlog, 2014 en 2021. Als je het boek leest, dan begrijp je veel meer over de bron van alle conflicten nu. Lisa schrijft heel beeldend over allerlei gebeurtenissen en betekenissen. Aleksandra is haar oma, maar eigenlijk gaat het boek over haar hele familie die verscheurd is door de oorlog. Vanaf de eerste pagina’s weet je dat het niet goed afloopt en tijdens het lezen komen de puzzelstukjes bij elkaar. En tijdens het lezen realiseer je je dat de inval van Rusland nog moet komen- dat wist de schrijfster toen nog niet. Een prachtig geschreven debuutroman.

Daarnaast heb ik een vraag. Het afgelopen jaar besprak ik steeds een boek in dit blog. Ik ben benieuwd of dat op prijs wordt gesteld door je. Of is het leuk om de pen door te geven aan en elke keer een andere collega uit te nodigen? Wil je me laten weten wat je vindt? Een mailtje of appje stel ik op prijs.

Fijn weekend
Alice