Vincent blogt juni

De temperaturen tikten elders het land de 30 graden aan, ik hoor collega's praten over tuinfeestjes en er staan weer tenten en caravans in de weilanden in en rond Assen kortom: het is alweer het begin van de zomer- maar wij werken nog even door. Nog veel belangrijker was de feestelijke sfeer die er de afgelopen 2 weken heerste op alle locaties. We hebben ons veel zorgen gemaakt over de examenresultaten van de leerlingen. We merken aan alles dat leerlingen schade hebben opgelopen tijdens de coronaperiode. We zagen dat aan cijfers, maar ook gedrag. Soms depressie, soms ongestuurd gedrag of vaak niet tot werken kunnen komen. We weten ook dat de afgelopen jaren leerlingen vaker zijn overgegaan naar een volgende klas als er toch wat twijfels waren: ‘kansrijk bevorderen’ noemden we dat. Blij verrast zijn we dan ook door veel geslaagde leerlingen. Is er iets vrolijkers dan de blijdschap van leerlingen (en hun ouders) die horen dat ze zijn geslaagd? We zijn blij dat heel veel leerlingen hun diploma kunnen krijgen of een grote kans hebben bij een herkansing. Gelukkig is dit geen verloren jaar geweest: heel veel leerlingen kunnen met frisse zin beginnen aan een vervolgstudie aan het MBO, het HBO of de universiteit. Een enkeling neemt een tussenjaar. Een gewaagde stap want corona is nog niet voorbij en we weten niet wat het komende jaar ons brengt. In elk geval spreek ik mijn waardering uit aan alle collega's die bijgedragen hebben aan deze resultaten. En aan de ouders die de leerlingen hebben bijgestaan. Knap gedaan!

Waar was ik druk mee? Achter de schermen steken we tijd in de bestuurlijke verkenning met onze collega scholengemeenschap in Assen. We onderzoeken wat samenwerking op bestuursniveau oplevert en dat is leerzaam. Het hele bestuursverslag is af. Zelf ben ik de afgelopen tijd bezig geweest met het formuleren van een visie op kwaliteit. Die hebben we uitgebreid besproken in het managementteam en gaat de komende tijd verder worden besproken. Salland, Lariks en Volta hebben allemaal een eigen onderwijsconcept en een eigen gezicht. Maar veel bindt ons en vanuit onze identiteit hebben we een aantal gezamenlijke waarden en uitgangspunten. Die staat beschreven in deze visie. Ook ben ik blij dat komend jaar álle schoolbesturen voor voortgezet onderwijs in Drenthe meedoen met Noorderwijzer. Samen zetten we een werkwijze op om leraren te werven, hen goed te begeleiden en dit zo te behouden voor het onderwijs in onze regio. De werving en selectie gaat nu moeilijker dan ooit. Het is belangrijk dat we samenwerken, geen collega's bij elkaar weghalen en goede afspraken maken met de lerarenopleidingen. Maar nog belangrijker: dat we de collega's ook behouden voor het onderwijs. Te vaak verlaten docenten na een paar jaar het onderwijs. Ik was dan ook blij met het initiatief van onze nieuwe HR-adviseur om alle startende collega's uit te nodigen voor een evaluatiegesprek: ‘Hoe ben je opgevangen op Vincent en Volta?’

In dit blog had ik een stuk opgenomen over de moeizame CAO onderhandelingen. Bij het afronden en opsturen van dit blog lees ik net dat er een onderhandelingsakkoord is. Los van de inhoud ben ik daar blij mee omdat het belangrijk is dat de werkdrukmiddelen in elk geval voor onze sector kunnen worden gereserveerd.

Ik krijg veel reacties op mijn vraag of ik door moet gaan met boeken bespreken. De meerderheid zegt ja, omdat lezen en leesvaardigheid nu eenmaal heel belangrijk is in het onderwijs. Als je niet goed kunt lezen, sta je 3-0 achter in het onderwijs. Ik weet heel goed dat je niet door dit blog ineens gaat lezen, maar toch hoop ik door het goede voorbeeld te geven dat we meer leerlingen aan het lezen kunnen krijgen. Of nog belangrijker: blijven laten lezen, want het wordt vaak minder na de overstap naar het voortgezet onderwijs. Dus: wederom een bespreking. Deze maand heb ik wat lichte kost. Dat is "Vrije Vogels" van Ilja Gort. Het is een beetje een avonturenroman met een sausje van het bekende televisieprogramma” Ik vertrek”. De hoofdpersoon en zijn vrouw genieten van het Franse leven waar ze een Bed en Breakfast runnen en worden belaagd door drugsdealers en een motorbendeleider. Eerlijk gezegd vond ik het allemaal wat vergezocht, maar ik bleef toch doorlezen. Het daarmee is het een boek wat prima in vakantiekoffer past, je leest het zo uit. Kennelijk waren er meer delen, die heb ik dus niet gelezen. Mijn conclusie: een leuk boekje voor de liefhebber.

Misschien is die lichte kost ook wel goed voor nu. Doe het een beetje rustig aan, iedereen loopt op zijn tandvlees. Het is een pittig jaar geweest. Relativeer, geniet van het mooie weer en de lange avonden.

Alice Vellinga