Het zesde artikel uit ons relatiemagazine 2022/2023 is een interview met godsdienstdocent: Corine Don van onze locatie Lariks. Lees het gehele interview hieronder!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Corine Don is docent Grieks en Latijn. In de 34 jaar die ze inmiddels bij CS Vincent van Gogh werkt, heeft ze op school veel meegemaakt. Toen haar gevraagd werd om iets te vertellen over de waarden van onze school, wist ze direct waarover ze het wilde hebben.
De waarden van Van Gogh
In eerste instantie klinken waarden misschien een beetje
abstract, maar de invulling ervan zou eigenlijk in iedere les aan de orde moeten zijn, vindt Corine. “Dat begint natuurlijk al bij de naamgever van onze school, Vincent van Gogh, een uitgesproken man met een groot gevoel voor solidariteit.”
Zijn werk is voor ons tot op de dag van vandaag inspirerend, maar dat is hij ook als mens. Hij wilde onder de mensen zijn die zijn hulp konden gebruiken, deel van hen worden. Onbedoeld misschien kwam hij uiteindelijk ook in een leven terecht waaruit hij moeilijk kon ontsnappen. Zijn talent werd in zijn eigen tijd nog niet erkend. Maar onmiskenbaar is hij voor mij iemand die de waarde solidariteit heeft voorgeleefd. Daarnaast zag hij schoonheid in eenvoud en in de natuur. Door zijn blik met ons te delen via zijn werk is hij van grote betekenis, nog steeds.
Leren leven en Leren leren
“Onze school kent een van oorsprong christelijke traditie die bron kan zijn van manieren waarop wij met elkaar en de wereld om ons heen omgaan. Je kunt gelovig zijn of daarin zoekende zijn, of de waarden die in de verhalen in de bijbel naar voren komen als moreel programma zien: dat maakt niet uit. Het gaat erom dat je het samen eens bent dat je vanuit een basis werkt van bijvoorbeeld solidariteit, aandacht voor onze leefomgeving, rechtvaardigheid en een ander nieuwe kansen geven. Dat zijn geen in beton gegoten gegevens, daarover zou je met elkaar in gesprek moeten blijven en de moed moeten hebben leerlingen en collega’s daarover vragen te stellen. Zo komen we bij onze grondlagen ‘Leren leven’ en ‘Leren leren’. We leren onze leerlingen hun brood te verdienen, maar leren we ze ook om dat brood te delen? Dat is naar mijn idee bijvoorbeeld ‘Leren leven’.”
Corine vertelt dat ze de leerlingen natuurlijk ook kennis wil bijbrengen en ze wil begeleiden in het proces van “leren leren”. Het doel daarvan is ervoor te zorgen dat iedereen onderscheid kan maken in de chaos van de wereld en op zoek kan gaan naar wat er werkelijk toe doet in zijn of haar leven. De leerlingen gaan het verdere leven in met de kennis die ze hebben opgedaan, maar
ook met kennis over wie ze zelf zijn, hoe ze zich willen opstellen in allerlei verbanden en in de samenleving zelf, waarvoor ze zich sterk willen maken.
Samen
“De bereidheid om elkaar te helpen en je in te leven in een ander vind je bij ons op school terug. Cynici kunnen tal van voorbeelden noemen van waar dat niet het geval is, maar daar gaat het mij niet om. Het gaat erom dat je het erover eens bent dat we vertrouwen in elkaar en ruimte voor elkaar hoog in het vaandel hebben en dat we van daaruit willen werken. Dat dat lang niet altijd lukt is gegeven met het leven zelf. Dat we daar naar blijven streven en elkaar daaraan blijven herinneren, dat is van belang. Leerlingen en personeel moeten op elkaar kunnen bouwen”.
Als we het hebben over burgerschap denkt Corine al snel aan gezamenlijkheid. Samen een probleem oplossen, samen nadenken over de toekomst en de eigen bijdrage die we daaraan leveren. “In mijn lessen doen de verschillen er net zoveel toe als de wijze waarop je samen een stap verder kunt zetten. Klassieke teksten (en dat zijn niet alleen de teksten uit de klassieke oudheid) helpen je daarin altijd verder.”
Herodotus probeert bijvoorbeeld in zijn Historiën te achterhalen hoe oorlogen tot stand komen. In de klas namen wij als leidende vraag: “Waar zou je voor willen vechten (ook in overdrachtelijke zin)?” en “Wat is nu eigenlijk een held?”. De leerlingen hadden hier veel ideeën over en omdat iedereen dat vanuit een andere invalshoek bekeek, konden we zo weer van elkaar leren. Zo leer je als docent ook altijd mee.”
Begrijpen door te luisteren
Met deze opdracht leren de leerlingen om naar elkaar te luisteren, andere meningen te begrijpen en in te zien dat niet iedereen hetzelfde hoeft te denken. Zoals Corine zelf zegt: “Het leven is niet zwart-wit, maar kent ontelbare schakeringen. Op deze manier leren leerlingen om zich in te leven in anderen en in andere standpunten. Prachtig als je je standpunt goed kunt verwoorden en dat kunt verdedigen. Net zo prachtig als je bereid bent je oordeel op te schorten en te luisteren naar wat een ander te zeggen heeft en dat serieus te overwegen. Je kunnen inleven in een ander is volgens mij een startpunt voor vrede. Dat is iets anders dan het altijd met elkaar eens zijn; dat blijkt meestal juist een doodlopende weg.
In al die jaren dat ik op onze school werk heb ik gemerkt dat mensen ‘van buiten’ de plezierige sfeer op school heel vaak benoemden. Dat realiseren we ons vaak te weinig, omdat we natuurlijk ook weten van zaken die daarop niet direct wijzen en mensen vaak de neiging hebben om alles wat niet deugt uit te vergroten. Maar wat mij betreft mogen we koesteren wat we met elkaar, personeel én leerlingen, tot stand brengen en het als inspiratie te gebruiken om vanuit onze eigen basis de toekomst verder vorm te geven.”