Net als bijna iedereen in het voorgezet onderwijs ben ik “besmet” geraakt met het examenvirus. Je kunt van alles van het centraal schriftelijk eindexamen vinden, er is echter geen feestelijker moment dan de uitslagendag.
Op de dag zelf drentel ik wat nutteloos door de gangen en volg ik de nerveuze bewegingen door de school. De leerlingen van de niet-examenklassen zijn ongewoon stil. Ik hoor dat SOM storingen geeft- gaat het goed? In de pauze eet ik een taartje mee in de personeelskamer. Dan komen de eerste berichten binnen van de verschillende locaties. Ondanks dat ik de afgelopen weken van de locaties soms wat winstwaarschuwingen kreeg, kunnen we tevreden zijn over de resultaten! Ze zijn niet zo geweldig hoog als vorig jaar, maar we zijn het in het cmt met elkaar eens: we zijn grotendeels tevreden. Het eerste jaar dat we weer zonder bijzondere maatregelen kunnen. Hulde aan iedereen die dit mogelijk maakt.
Dan staan de komende weken in het teken van herkansingen, het doorlopen van het programma van de gewone klassen en straks natuurlijk de vele afsluitende activiteiten. Zoals altijd wordt er veel georganiseerd. Waardevol vind ik dat. De vakanties vallen laat dit jaar. Dat is een groot voordeel voor het onderwijsprogramma- meer tijd- maar het nadeel is natuurlijk dat het ook gewoon lang duurt voor we kunnen ontspannen.
Er is ook weer nieuws over de fusie te melden. We hebben een voorlopig akkoord met de bonden over de arbeidsvoorwaarden van de fusiestichting. De bonden organiseren binnenkort een ledenraadpleging daarover. De arbeidsvoorwaarden van Vincent en Nassau zijn natuurlijk al vrijwel gelijk, omdat we onder dezelfde CAO vallen. Sommige regelingen voor het personeel zijn echter verschillend. Daar moest een keuze uit worden gemaakt en daar gaat dit akkoord over. Achter de schermen gebeurt er ondertussen van alles. Zo was er de start voor de gezamenlijke invoering van AFAS; ons systeem voor de financiën en de personele administratie. Het is heel belangrijk dat de invoering goed gebeurt, willen we eind januari bijvoorbeeld de salarisbetaling vanuit de nieuwe stichting geruisloos laten verlopen. Als ik naar de betrokkenheid en inzet van alle stafmedewerkers kijk, gaat dat goed komen.
Leuk om zelf mee te maken was dat ik een bestuurlijke visitatie heb doorlopen. Een ingewikkelde uitdrukking. Het houdt in dat een panel vanuit de VO raad je bestuurlijk handelen doorlicht. Dat doen ze door veel stukken door te nemen van Vincent. En ze spreken een dag lang met een grote afvaardiging: leerlingen, MR, collega’s, leidinggevenden, raad van toezicht en samenwerkingspartners. Ik krijg het rapport nog maar de eerste terugkoppeling vond ik herkenbaar. CS Vincent van Gogh staat er goed voor en er werken heel veel goede en betrokken mensen, vond de commissie. Dat kan ik alleen maar beamen. De mensen die meegewerkt hebben aan de visitatie krijgen straks ook het rapport.
Boek: een dunne dit keer, van Rodney Doyle, “Love” (19….). Is er iets belangrijkers? Het boek speelt zich gedurende één avond af in verschillende pubs en wordt grotendeels verteld in dialogen. Over de vriendschap tussen mannen. Over alles wat je elkaar wel of niet vertelt. Over het leven, over (heel veel) drank terwijl je eigenlijk minder wilde drinken. En natuurlijk over de liefde voor een ander, wat is dat eigenlijk? Geen meesterwerk, wel leuk om te lezen (en lenen mag uiteraard).
Voor alle geslaagden en hun ouders/verzorgers: van harte gefeliciteerd. Alle bijna geslaagden: nog even doorbijten, dan komt het goed bij de volgende ronde. Verder vieren we nog meer feest met elkaar: Vincent van Gogh bestaat 30 jaar! Het is stralend weer, dat worden vrolijke dagen.
Alice